رضا اکبری غیبی؛ احمد ذولقدر؛ عباس امیرلو
چکیده
حمل و نقل یکی از مهمترین ارکان و زیرساختهای تجاری برای توسعه صادرات، رشد و توسعه اقتصادی، تقویت مناسبات بازرگانی با کشورهای منطقه به شمار میآید. در صورت وجود روسازی نامناسب، رعایت نکردن ممنوعیت تردد وسایل نقلیه سنگین در لاین سرعت، خطرات بیشتری نسبت به خودروهای سبک دارد. هدف این مطالعه بررسی رابطهی بین تردد وسایل نقلیه سنگین ...
بیشتر
حمل و نقل یکی از مهمترین ارکان و زیرساختهای تجاری برای توسعه صادرات، رشد و توسعه اقتصادی، تقویت مناسبات بازرگانی با کشورهای منطقه به شمار میآید. در صورت وجود روسازی نامناسب، رعایت نکردن ممنوعیت تردد وسایل نقلیه سنگین در لاین سرعت، خطرات بیشتری نسبت به خودروهای سبک دارد. هدف این مطالعه بررسی رابطهی بین تردد وسایل نقلیه سنگین در لاین سرعت و کیفیت روسازی راه و عدم اعمال قانون توسط پلیس راهور ناجا است. همچنین بررسی نقش کیفیت روسازی در تعیین الویت استفاده از محور مواصلاتی در حمل و نقل کالا، دیگر اهداف این مطالعه است. در این مطالعه محور آزادراه زنجان به ابهر و بالعکس به عنوان محور مطالعاتی، مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس تحقیقات میدانی و پرسشنامهای از 221 راننده وسایل نقلیه سنگین و باری صورت گرفته بررسی فرضیههای تحقیق با استفاده از نرم افزارSPSS پرداخته شده است، با توجه به کمی بودن دادهها از ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش رابطه استفاده شده است و همچنین با توجه به پذیرش رابطه خطی بین متغیر های تحقیق برای پیدا کردن معادله رابطه، از رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج نشان داد که 63 درصد افزایش استفاده از لاین سرعت توسط وسایل نقلیه سنگین به علت کیفیت نامطلوب و وجود خرابیهای روسازی در محور مذکور بوده است و 12 درصد تخلفات ممنوعیت تردد وسایل نقلیه سنگین از لاین سرعت مربوط به عدم اعمال قانون رانندگان متخلف است. همچنین 62 درصد الویت قرار دادن استفاده از محورهای مواصلاتی توسط وسایل نقلیه سنگین برای حمل و نقل کالا، کیفیت مطلوب روسازی جاده ملاک خواهد بود است. بنابراین نقش کیفیت روسازی راه تاثیر بسزایی در انتخاب مسیر جهت حمل و نقل کالا و در نتیجه افزایش روابط بازرگانی بین شهری و سایر کشورها خواهد داشت. جاده ایمن و باکیفیت جزء حقوق عمومی و طبیعی رانندگان و مسافران است.
میلاد ارجمند؛ نیما صادقیان پیر محله؛ سحر امینی؛ سارا نظرنیا خراجو
دوره 2، شماره 2 ، اردیبهشت 1399، ، صفحه 23-29
چکیده
وضعیت اقلیمی و منابع آب کشور حکایت از محدودیت جدی منابع آبی دارد به ترتیبی که بیش از دوسوم کشور جزء مناطق خشک، نیمه خشک و بیابانی است که عمده مراکز و قطبهای جمعیتی از جمله کلان شهرهای کشور که منابع تامین آب آنها متکی به آبهای زیر زمینی است را در بر میگیرد و کمتر از یک سوم کشور در سایر اقلیمهای با وضعیت آب و هوایی مرطوب و نیمه ...
بیشتر
وضعیت اقلیمی و منابع آب کشور حکایت از محدودیت جدی منابع آبی دارد به ترتیبی که بیش از دوسوم کشور جزء مناطق خشک، نیمه خشک و بیابانی است که عمده مراکز و قطبهای جمعیتی از جمله کلان شهرهای کشور که منابع تامین آب آنها متکی به آبهای زیر زمینی است را در بر میگیرد و کمتر از یک سوم کشور در سایر اقلیمهای با وضعیت آب و هوایی مرطوب و نیمه مرطوب قرار گرفته است. لذا در حال حاضر منابع آب زیر زمینی کشور به دلیل برداشت بیش از حد ناشی از ازدیاد چاههای غیر مجاز و اضافه برداشتهای چاههای مجاز، همراه با وقوع خشکسالیهای متوالی سالیان اخیر به وضعیت بحرانی رسیده است.آبهای زیر زمینی از مهمترین و اصلیترین منابع آبی در سطح کشور که علاوه بر تامین آب شرب،کشاورزی و صنعت، نقش مهمی در شکوفایی اقتصادی کشوردارد.در این پژوهش قوانین حاکم بر آبهای زیر زمین ایران بررسی وراه حلهای قانونی به منظور احیای قنوات، چاههای متروک و بایر و... ارائه شدهاست.