با گسترش و توسعه روز افزون پروژهها و پیچدهتر شدن آنها، نیاز به ابزارهای جدید برای کمک به مدیریت پروژهها الزامی است. از جملهی این ابزارها مدیریت ریسک است، چرا که در یک محیط بیثبات و نامعین، هر لحظه میتوان انتظار وقوع رخدادهای خارج از برنامه و غیر منتظره را داشت. غالباً از دانش افراد خبره برای ارزیابی ریسک پروژهها استفاده میگردد اما انسانها همواره از کلمات و عباراتی در محاورات خود استفاده میکنند که مرزهای روشنی برای خود ندارند. برای برخورد با چنین کلمات و عبارات مبهمی از منطق فازی بهره گرفته میشود. تئوری مجموعههای فازی روشی است که کارایی خود را برای مدیریت عدم قطعیتهایی مشابه موارد ذکر شده در مورد پروژههای ساخت نشان داده است. سیستم خبرهی فازی عبارت است از یک سیستم خبره یا سیستم مبتنی بر دانش که برای استدلال دادهها از مجموعهیی از توابع عضویت و قواعد فازی به جای منطق دودویی استفاده میکند. برای سیستمهای با عدم قطعیت زیاد که اطلاعات کافی و دقیقی نیز در دسترس نیست، رویکرد استدلال تقریبی فازی مطرح میشود. ورودی سیستم فازی میتواند اطلاعات نادقیق باشد و پردازشهای سیستم نیز با بهرهگیری از استدلال تقریبی انجام میشوند. در این تحقیق به بررسی ریسکهای موجود در پروژههای عمرانی از طریق کسب نظرات خبرگان حوزههای کارفرمایی، مشاور و پیمانکاری پرداخته شد. با ارائه گامبندی سعی در شناسایی ریسکها، ارزیابی آنها و کنترل ریسکهای با اولویت بالا با استفاده از منطق فازی و سیستمهای خبره داشتهایم.