مدیریت
علی بیروتی
چکیده
در شهر گناوه، به دلیل نبود الگوی حکمروایی مطلوب شهری، اکثر برنامه‌ها از بالا به پایین بوده و موجب عدم مطلوبیت برنامه‌ها و طرح‌های شهری می‌شود. هدف این پژوهش، ارتقاء شاخص‌های حکمروایی خوب شهری از طریق تبیین مدل و رویکرد خانه شهروند در گناوه و تعمیم آن به شهر‌های زیر 100 هزار نفر جمعیت است. در ابتدا شاخص‌های هشتگانه مشارکت، کارایی ...
بیشتر
در شهر گناوه، به دلیل نبود الگوی حکمروایی مطلوب شهری، اکثر برنامه‌ها از بالا به پایین بوده و موجب عدم مطلوبیت برنامه‌ها و طرح‌های شهری می‌شود. هدف این پژوهش، ارتقاء شاخص‌های حکمروایی خوب شهری از طریق تبیین مدل و رویکرد خانه شهروند در گناوه و تعمیم آن به شهر‌های زیر 100 هزار نفر جمعیت است. در ابتدا شاخص‌های هشتگانه مشارکت، کارایی و اثربخشی، ثبات سیاسی، دسترسی و اطلاعات، عدالت اجتماعی، مسئولیت‌پذیری، اجتماع‌محوری و قانون‌مندی به روش تحلیلی- ترکیبی و به‌صورت کمی- کیفی مورد بررسی و سنجش قرار گرفت و سپس مدل و رویکرد ارائه شده است. داده‌های پژوهش از طریق روش کتابخانه‌ای و میدانی گردآوری شده است. جامعه آماری مد نظر حدود 34286 نفر و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، تعداد 384 تعیین گردید. شاخص‌های حکمروایی خوب شهری با استفاده از مدل و تکنیک‌های برنامه‌ریزی شامل TOPSIS، Vikor به صورت فازی تحلیل شدند. یافته‌های تحقیق و نتایج آزمون‌های تحلیلی نشان می‌دهد شاخص‌های موردبررسی در وضعیت نامطلوبی قرار دارند و نیاز به بهبود سطح کیفی شاخص‌ها در محلات شهر گناوه دیده می‌شود، چرا که نتایج رتبه‌بندی محلات حاکی از تفاوت سطح حکمروایی در محلات است. در پایان رویکرد خانه شهروند متناسب باشرایط گناوه ارائه گردید تا پس از اعمال در شهر گناوه در شهر‌های با جمعیتی کم تر از 100 هزار نفر تعمیم یابد.
مدیریت
علیرضا خدری
چکیده
توسعه کشورهای در ابعاد مختلف منوط به توسعه ی زیرساخت ها خصوصا توسعه ی شهری است. در این راستا لازم است نحوه ی حکمرانی و ارتقاء سرمایه های اجتماعی از طریق راهکارها و روش های موثر بهبود یابد. در این پژوهش به توسعه ی شهری با استفاده از حکمروایی شایسته شهری با تاکید بر سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی شهر بوشهر) پرداخته شده است. جامعه آماری شامل ...
بیشتر
توسعه کشورهای در ابعاد مختلف منوط به توسعه ی زیرساخت ها خصوصا توسعه ی شهری است. در این راستا لازم است نحوه ی حکمرانی و ارتقاء سرمایه های اجتماعی از طریق راهکارها و روش های موثر بهبود یابد. در این پژوهش به توسعه ی شهری با استفاده از حکمروایی شایسته شهری با تاکید بر سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی شهر بوشهر) پرداخته شده است. جامعه آماری شامل تعدادی از شهروندان شهر بوشهر از طبقات مختلف اجتماعی می باشد. از این تعداد، طبق فرمول کوکران 384 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند.با تنظیم و استفاده از پرسشنامه اس مناسب از لحاظ روایی و پاایایی به جمع آوری اطلاعات اولیه اقدام شد. پس از مصاحبه با اساتید متخصص و بررسی منابع، پرسشنامه هدف حکمروایی شایسته شهری تهیه و تایید شد. داده های تحقیق، با استفاده از از نرم افزار spss24 تجزیه و تحلیل شد. هم چنین نرم افزار Amos25 جهت تحلیل عامل تاییدی بکار برده شد. روش مورد استفاده برای بررسی پایایی پرسشنامه، آلفای کرونباخ بود. در چمطابق با یافته ها مشخص شد ابعاد متغیرهای حکمروایی شایسته شهری و سرمایه اجتماعی پرسشنامه متغیرهای زیر مجموعه سرمایه های اجتماعی شامل خیرخواهی، اعتماد به سازمان های دولتی، مشارکت و روابط متقابل و تاثیر آنها بر فاکتورهای زیر مجموعه حکمروایی شایسته شامل مسولیت پذیری، پاسخگویی، قانون مداری، شفافیت، مشارکت، اثربخشی، بینش راهبردی، عدالت وجهت گیری توافقی رابطه معنی داری دارند. یعنی هر چه حکمروایی شایسته شهری بهتری از نظر کنشگران بر شهر بوشهر حاکم باشد به همان میزان سرمایه اجتماعی در شهر بوشهر بیشتر توسط شهروندان احساس می شود.
مهندسی عمران-مدیریت ساخت
پارسا حسن زاده؛ رضا امین؛ علی خدائی
چکیده
قطارهای شهری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین وسایل نقلیه عمومی در شهرها، با ترافیک و مسائل زیست‌محیطی مرتبط هستند. برای بهبود کارایی این سیستم‌ها، لازم است عوامل مؤثر بر کارایی آنها مورد بررسی و اولویت‌بندی قرار گیرند. این مقاله تلاش می‌کند تا عوامل مهم تأثیرگذار بر کارایی قطارهای شهری را شناسایی کند و اولویت‌بندی کند. در این مقاله، ...
بیشتر
قطارهای شهری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین وسایل نقلیه عمومی در شهرها، با ترافیک و مسائل زیست‌محیطی مرتبط هستند. برای بهبود کارایی این سیستم‌ها، لازم است عوامل مؤثر بر کارایی آنها مورد بررسی و اولویت‌بندی قرار گیرند. این مقاله تلاش می‌کند تا عوامل مهم تأثیرگذار بر کارایی قطارهای شهری را شناسایی کند و اولویت‌بندی کند. در این مقاله، ابتدا به بررسی عوامل مؤثر بر کارایی قطارهای شهری پرداخته می‌شود که این عوامل شامل جنبههای مهمی چون فاصله زمانی، اتلاف وقت، ایمنی، مصرف انرژی، تعداد قطارها، مدیریت و برنامه‌ریزی، و رضایت مسافران میباشند؛ سپس، با استفاده از مطالعات موردی و تجزیهوتحلیل داده‌های جمعآوری شده از شهر تهران، عواملی که بیشترین تأثیر را بر کارایی داشتهاند، اولویت‌بندی میشوند. نتایج نشان میدهند که در شرایط مختلف، عوامل مختلفی میتوانند اولویت داشته باشند. در پایان، توصیههایی برای بهبود کارایی قطارهای شهری ارائه می‌شود که میتواند به‌عنوان راهکارهای عملی برای مسئولین شهری، مدیران ترابری عمومی و سیاستگذاران موردنیاز برای بهبود عملکرد در سیستمهای قطار شهری مؤثر باشد.
